Norweski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (NFSA) oraz Instytut Badań Morskich (IMR) pobierają próbki i przeprowadzają analizy. Hodowla ryb w Norwegii podlega rygorystycznym przepisom.

Nie. Obecnie łosoś hodowlany zawiera mniej substancji toksycznych niż łosoś dziki. Wynika to z tego, że łosoś hodowlany jest karmiony paszą o kontrolowanym i udokumentowanym składzie. Substancje niepożądane, np. polichlorowane bifenyle (PCB), dioksyny i metale ciężkie w filetach z łososia są monitorowane od ponad dekady. Ich zawartość jest taka sama jak w makreli czy śledziu, czyli znacznie poniżej normy.

Nie. Nigdy nie stwierdzono pozostałości nielegalnych ani legalnych substancji leczniczych powyżej normy. Władze norweskie co roku przeprowadzają tysiące analiz chemicznych i testów.

Nie. Łosoś dziki i hodowlany zawdzięcza różowawo-czerwoną barwę naturalnym karotenoidom, czyli astaksantynie. Łosoś hodowlany otrzymuje astaksantynę jako suplement diety w taki sam sposób, jak zażywamy witaminy.

Tak. Dyrekcja ds. Zdrowia zaleca, aby kobiety w ciąży i karmiące piersią spożywały więcej ryb i owoców morza. Spożywanie tłustych ryb, takich jak łosoś, przez kobiety w ciąży i karmiące piersią sprzyja rozwojowi układu nerwowego płodów oraz niemowląt karmionych piersią.

Podczas przygotowywania surowej ryby musimy jedynie upewnić się, że podczas transportu nie został przerwany łańcuch chłodniczy. Przed przyrządzeniem rybę należy zamrozić, aby unieszkodliwić wszystkie pasożyty.

Korzyści dla zdrowia wynikające ze spożywania ryb i owoców morza są największe, gdy na nasz organizm oddziałują różne substancje. Połączenie kwasów tłuszczowych Omega 3 oraz aminokwasu tauryny jest o wiele skuteczniejsze dla obniżenia poziomu cholesterolu niż przyjmowanie samych kwasów tłuszczowych Omega 3.